ცოტა ხნის წინ ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა: 60-დან 85-წლამდე მამაკაცებსა და ქალბატონებს, რომლებიც იცავდნენ დაბალკალორიულ დიეტას და აქტიური ცხოვრების წესს მისდევდნენ, 6 თვის შემდეგ დაეწიათ არტერიული წნევა: სისტოლური დაეწიათ 8,7 მმ. ვწყ. სვ.-ით, ხოლო დიასტოლური - 6,8 მმ.ვწყ. სვ.-ით.
ფიზიკური დატვირთვები არის იზომეტრიული და იზოტონური. იზომეტრული ვარჯიშის დროს ვიყენებთ შტანგასა და ჰანტელებს. ასეთი ვარჯიშები ხელს უწყობს კუნთოვანი მასის გაზრდას, მაგრამ, ამავე დროს ვარჯიშის დროს ავადმყოფს შეიძლება მკვეთრად აეწიოს წნევა. ამის გამო ბევრი ექიმი ასეთი ვარჯიშისგან თავის შეკავებას გვირჩევს. იმ შემთხვევაში, თუ არტერიული წნევის მაჩვენებელი ნორმას სცილდება.
იზოტონურ ვარჯიშებს დინამიკურ ვარჯიშებსაც უწოდებენ. მათ დიდი სარგებელი მოაქვთ ჰიპერტონიკებისთვის. იზოტონიური ვარჯიშების დროს ძირითადად მუშაობენ სხეულის დიდი ზომის კუნთები, რის შედეგადაც ხდება გულისა და ფილტვების მუშაობის სტიმულაცია.
ფიზიკური ვარჯიშებიდან რომ კარგი შედეგი მივიღოთ, ის უნდა გვსიამოვნებდეს და გვეხალისებოდეს. თუ ჰიპერტონიკს სახსრების დაავადება აწუხებს, მისთვის ძუნძულით სირბილი და კიბეებზე სიარული აკრძალულია. ჭარბწონიანი და დაავადებულ სახსრებიანი ადამიანებისთვის ყველა ოპტიმალური ვარიანტია ცურვა. ის ნაკლებად ტვირთავს მუხლებს, მხრებს, თეძოებს და კარგად ავარჯიშებს კუნთებს.
გამოკვლევებმა აჩვენა, რომ მაღალი არტერიული წნევის მქონე ადამიანებს შეუძლიათ დაიგდონ სისტოლური წნევა 7 მმ. ვწყ. სვ-ით, ხოლო დიასტოლური 3მმ. ვწყ. სვ-ით, თუ იცურავებენ წყნარად, დაძაბულობის გარეშე, 45 წუთს, კვირაში 3-ჯერ 10 კვირის განმავლობაში. ჰიპერტონიკებს იზოტონური ვარჯიშის სახით შეიძლება შევთავაზოთ სიარულიც. სუსტი კუნთებისა და სახსრების მქონე ადამიანებსაც კი შეუძლიათ დიდი ხნით სეირნობა და ამით ისინი თავიანთ ჯანმრთელობას არანაირ ზიანს არ მიაყენებენ.
ფიზიკური ვარჯიშისას ყურადღება უნდა მივაქციოთ 3 მომენტს: ინტენსიურობას, ხანგრძლივობას და სიხშირეს. ინტენსივობაზე შეიძლება ვიმსჯელოთ გულის შეკუმშვების სიხშირით. რაც უფრო სწრაფად სცემს გული, მით მეტია ეფექტი. მაგრამ გადაჭარბებულმა გულისცემამ შეიძლება ადამიანს ავნოს. ოპტიმალური ინტენსივობის მისაღწევად უნდა განისაზღვროს პულსის მაქსიმალურად დასაშვები სიხშირე. ამისათვის უნდა ჩავატაროთ გარკვეული გამოთვლები. 220-ს გამოვაკლოთ ჩვენი ასაკი და მივიღებთ პულსის მაქსიმალურად დასაშვებ სიხშირეს. მაგალითად, თუ ჩვენი ასაკია 50 წელი, მაშინ პულსი უნდა გვქონდეს 220-50 =170 დარტყმა წუთში. ამ რიცხვის გამოთვლის შემდეგ ადვილად განვსაზღვრავთ ვარჯიშის ინტენსივობას. მაგრამ დამწყებ მოვარჯიშეებს მაქსიმალური პულსის მხოლოდ 50-70%-ის მიღწევა შეუძლიათ - ეს დაბალი ინტენსივობაა. თუ ადამიანის პულსი 170-ია, ამ რიცხვს ამრავლებენ 0,5-ზე, რომ მიიღონ მაქსიმუმის 50%, ან ამრავლებენ 0,7-ზე, რომ მიიღონ მაქსიმუმის 70%. ამრიგად, 50% ეს არის 85 დარტყმა წუთში, ხოლო 70%-მიახლოებით 120 დარტყმა წუთში.
ფიზიკური ვარჯიშების დაწყება ძალიან ძნელია. უნდა ვაჯობოთ საკუთარ თავს, როგორც მორალურად, ისე ფიზიკურად. ჰიპერტონიკებისთვის კი ეს ორმაგად ძნელია, რადგან მათ გულის შეწუხების ეშინიათ, მაგრამ ეშინიათ ამაოდ. ორგანიზმს სამუშაო უნდა მივცეთ და მას ავადმყოფობისთვის აღარ ეცლება. დავძლიოთ შიში და კონსერვატიზმი - საკმაოდ რთულია, მაგრამ უფრო რთულია არ შევწყვიტოთ დაწყებული ვარჯიშები. როგორმე უნდა დავაძალოთ საკუთარ თავს ნებისმიერ ამინდში ქუჩაში გასვლა და სეირნობა.
