იმის მიუხედავად, ცხოვრების რომელ ეტაპზე დაიწყო იოდის ნაკლებობა, მოსალოდნელია:
მუცლადყოფნის პერიოდში:
- თვითნებური აბორტი;
- მკვდრადშობადობა, თანდაყოლილი ანომალიები;
- მაღალი პერინატალური სიკვდილიანობა;
- ნევროლოგიური კრეტინიზმი: გონებრივი ჩამორჩენა, სიყრუე, სიელმე;
- მიქსედემური კრეტინიზმი: გონებრივი ჩამორჩენა, ჰიპოთირეოზი, სიმაღლეში ჩამორჩენა;
- ფსიქომეტრიული დარღვევები;
ახალშობილობის პერიოდში: - ნეონატალური ჰიპეთირეოზი;
- ნეონატალური ჩიყვი;
ბავშვებსა და მოზარდებში: - გონებრივი და ფიზიკური ჩამორჩენა;
- ყურადღების დეფიციტის სინდრომი;
მოზრდილებში: - რეპროდიქციული ფუნქციის დაქვეითება (უშვილობა);
- იოდინდუცირებული თირეოტოქსიკოზი;
- ბავშვის ენდემური კრეტინიზმით დაბადების რისკი (ქალებში);
- ასაკის მიუხედავად - ჩიყვი.
ვინ შედის იოდის დეფიციტის რისკის ჯგუფებში
რისკჯგუფებს ქმნიან: - ჩვილები, რომლებიც ადრეული ასაკიდანვე გადაიყვანეს ხელოვნურ კვებაზე, მაგრამ არ იღებენ იოდით გამდიდრებულ ადაპტირებულ ნარევებს;
- 1-დან 4 წლამდე ასაკის ბავშვები, რომლებიც ჯერ არ იღებენ მარილიან საკვებს;
- სკოლამდელი და სკოლის ასაკის, უმთავრესად - ხშირად მოავადე ბავშვები, ასევე - ბავშვები, რომლებსაც აღენიშნებათ ფიზიკური განვითარების შეფერხების ნებისმიერი ფორმა, აქვთ ენდემური ჩიყვით დატვირთული მემკვიდრეობა;
- გარდატეხის ასაკის მოზარდები, განსაკუთრებით - გოგონები 11-12 წლიდან 16-18 წლამდე.