ტერმინი "ლიქენი" გამოიყენება ჰიპოკრატეს დროიდან (460-377წ). ეს არის კანის დაავადება, რომელიც გულისხმობს კანზე ყველანაირ გამონაყარს აქერცვლით. მაგალითად: ეგზემის, ფსორიაზის და ტრიქოფიტიას საერთო სახელწოდება ლიქენია, მაგრამ მათ კლინიკური, მიმდინარეობა და მიზეზი სხვადასხვა აქვთ.

ხალხური მედიცინის რეცეპტები:

• წითელი ლიქენი, რომელიც ხშირად ხელებზე ჩნდება, იკურნება წითელი ჭარხალით, ამისათვის ხეხავენ ჭარხალს და მასას იდებენ ლიქენზე. გარედან იხვევენ, როდესაც ჭარხალი გახმება უნდა შეიცვალოს ახლით. მკურნალობა ტარდება ლიქენის გაქრობამდე.
  
  
• მშრალი ლიქენის დროს, დაზიანებულ ადგილზე ისხამენ ცხელ წყალს 3 წუთის განმავლობაში დღეში 2-ჯერ. მესამე დღიდან შეიმჩნევა განკურნების დაწყება, 2 კვირის შემდეგ კი დაავდება მთლიანად გაქრება.
  ეს საშუალება შველის ისეთ ლიქენს, პირის გარშემო და ცხვირზე ვითარდება. დამახასიათებელია ფირფიტისნაირი ქერცლები. იგი ადვილად იკურნება თაფლისა და მარილის ნარევის წასმით.
  
  
• როდესაც ანთებითი პროცესია ლიქენით დაღარულ ადგილზე, შინაგანად მისაღებად გამოიყენება: ხაჭო, ბაბუაწვერას წვენი, ვარკაჭაჭას წვენი, გოგირდოვანი მინერალური წყალი, ცივი კომპრესები, არყის ფოთლებისა და მრავალძარღვას ცოცხალი წვენი.
  
  
• კომბოსტოს ფოთოლს უსვამენ არაჟანს და იღებენ დაზიანებულ ადგილზე.
  
  
• "ვაზის ცრემლს" ხალხში ეძახიან ვაზის გადაჭრილი ღეროდან წამოსულ წვენს. მას აგროვებენ ჭურჭელში და ისვამენ დაზიანებულ ადგილზე.